Atherix ibis

Je mehr ich über Insekten lese, desto mehr verwundere ich mich über das Gejammer von uns Menschen Mütter über das, was wir alles für unsere Kinder aufgeben müssen. Denn, mal ehrlich, was ist unsere Figur verglichen mit unserem ganzen Körper? Die Mütter von Atherix Ibis Kinder legen mit der ganze Sippschaft Eier unter Brücken oder Blätter über Fliessgewässer. Eine fängt an und dann machen es ihr alle nach. Ist sie fertig mit dem Klumpen Eier, stirbt sie und so wird die Ansammlung toter Mütter immer grösser und dicker. Einige Tage später schlüpfen die Larven und essen die Körper von Mutter und Tanten. Haben sie die Körper ausgehöhlt lassen sie sich als kleine Würmchen mit mässig entwickelten Füsschen ins Wasser fallen und leben da von Aas und zerriebenem Organischem Material. Sie häuten sich ein paar Mal und verpuppen sich. Die Puppe wird immer dunkler bis die Fliege wieder schlüpft und etwas herumfliegt bevor sie sich wieder ihrem Nachwuchs opfert.

Das Vorkommen der Atherix Isis deutet auf sehr sauberes Gewässer hin. Denn die Larven vertagen keine Wasserverschmutzung und was bringt es den Müttern sich zu opfern, wenn dann das Gelege nicht gelingen würde?

Diese stille kleine Fliege und ihre Larven sind ein wichtiges Glied in der Nahrungskette, werden sie doch von Vögeln, Fledermäuse, Spinnen und Fischen gern gefressen.

Obwohl man doch alles weiss gegenwärtig ist noch nicht geklärt ob die Ibis Fliege sich von Nektar oder Blut ernährt. Sie besitzt ein für Blutsaugen passendes Mundwerk… hat aber wohl noch nie einen Entomologen gebissen?

Das Leben (der Menschenmütter) ist schön!

Hoe meer ik over insecten lees, hoe meer ik mij verbaas over het gejammer van ons mensenmoeders over wat we allemaal voor onze kinderen moeten opgeven. Want wees nou eerlijk, wat heeft je blubberbuik te betekenen tegen je hele lijf? De moeders van Atherix Ibis kinderen leggen met hun hele clan eieren onder bruggen of aan de onderkant van bladeren boven langzaam stromend of stilstaand water. Een influencer begint en de anderen volgen haar voorbeeld. Heeft ze eenmaal haar klomp eieren afgezet, sterft ze. Doordat iedereen haar goede voorbeeld volgt wordt de tros dode moeders steeds groter. Na enkele dagen komen de larven uit en eten zich een weg door dit familiebuffet. Daarna laten deze kleine wurmpjes met klompvoetjes zich in het water vallen en leven onderwater van aas en door de stroming fijngemalen organisch materiaal. Ze vervellen zich een paar keer en verpoppen zich uiteindelijk. Uit de steeds donkerder wordende pop kruipt dan weer een Ibisvlieg die nog eventjes rondvliegt alvorens zich weer voor haar kroost op te offeren.

Als je ergens Atherix ibis ziet kun je ervan op aan dat het water zuiver is. De larven verdragen geen watervervuiling en wat heeft het voor de moeders voor zin je leven en lijf te geven voor een schaar kinderen die het in het vuile water niet gaat redden?

Het stille vliegje en haar larven zijn een belangrijke schakel in de voedselketen, er wordt naar hartenlust van hen gesnoept door vogels, vissen spinnen en vleermuizen.

Hoewel we tegenwoordig toch altijd alles overal van weten is het niet bekend of de vlieg van buitgemaakte nectar of van bloed leeft. Ze geeft een voor het bloedzuigen geschikt mondwerk maar blijkbaar nog nooit een entomoloog gebeten...?

Het leven (van mensenmoeders) is mooi!